ഉത്തരത്തിലിരിക്കുന്നത്‌..

പൊരിവെയിലത്തു വയലിൽ വിഷമിച്ചു കിളച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്ന ഒരു മനുഷ്യൻ. പെട്ടെന്നു അയാളുടെ തൂമ്പാ എന്തോ ഒരു ലോഹകുടത്തിൽ ചെന്നു മുട്ടി. വളരെ പണിപെട്ടു തുറന്നുനോക്കിയപ്പ്പ്പോൾ കണ്ണഞ്ചിപ്പോയി! അമൂല്യമായ ഒരു നിധി! ചുറ്റും നോക്കി. ഭാഗ്യം! ആരും കണ്ടിട്ടില്ല. എന്തു ചെയ്യണം; അയാൾ അൽപനേരം ആലോചിച്ചു. തലയിൽ ഒരു ബുദ്ധി തെളിഞ്ഞു. ദൂരെ മാറി അൽപം മറഞ്ഞുകിടക്കുന്ന, അത്ര വേഗത്തിൽ ആർക്കും കണ്ണെത്താത്ത ഒരിടം അയാൾ കണ്ടെത്തി. തൂമ്പായെടുത്തു ആഴത്തിൽ അവിടെ ഒരു കുഴി കുഴിച്ചു. എന്നിട്ടു നിധിയവിടെ കുഴിച്ചിട്ടിട്ടു അടയാളത്തിനായി ഒരു ഉണക്കകമ്പെടുത്തു മേലെ നാട്ടി.

ബൈബിൾ പറയുന്നു. എന്നിട്ടു അയാൾ സന്തോഷത്തൊടെ പോയി തനിക്കുള്ളതെല്ലാം വിറ്റു കാശു സ്വരൂപിച്ച്‌, ആ വയൽ അതിന്റെ ഉടമസ്ഥനിൽ നിന്നും വാങ്ങി.

രണ്ടേ രണ്ടു വരികളിൽ കോറിയിട്ട വളരെ അർത്ഥവത്തായ ഒരു കൊച്ചു ഉപമയുടെ അൽപം വിസ്തരിച്ചുള്ള വിവരണമാണു മേലേയുള്ളത്‌.

നിധി ഒളിഞ്ഞിരിക്കുന്ന സ്ഥലം വാങ്ങാനായി ആ മനുഷ്യൻ തനിക്കുള്ളതെല്ലാം സന്തോഷത്തോടെ വിറ്റുകളഞ്ഞു. കഥ ദൈവരാജ്യത്തെ കുറിച്ചാണെങ്കിലും നിത്യജീവിതത്തിലെ പല നിധികളും ഇതുപോലെത്തന്നെയല്ലെ?

വില മതിക്കുന്നതും തീവ്രമായി ആഗ്രഹിക്കുന്നതുമായതു നേടാൻ മറ്റു പലതും വിറ്റുകളയേണ്ടതായി തീരും. നമ്മുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ പലതും സഫലീകരിക്കാതെ പോകുന്നെങ്കിൽ, അതിനു കാരണം ഒന്നുകിൽ അവയ്ക്കു തീക്ഷ്ണത പോരാ, അല്ലെങ്കിൽ അവ നേടാനായി മറ്റു പലതും നാം ഉപേക്ഷിക്കാൻ തയ്യാറല്ല എന്നുള്ളതാകാം.

പഴഞ്ചൊല്ല് പഠിപ്പിക്കുന്നതുപോലെ ഉത്തരത്തിലുള്ളതെടുക്കാൻ കക്ഷത്തിലുള്ള പലതും കളഞ്ഞേ ഒക്കൂ..